We worden steeds hechter maar moeten ook afscheid nemen

Als Jacinta te horen dat haar ziekte ongeneeslijk is en ze niet lang meer te leven heeft, zet dat niet alleen haar leven op zijn kop, maar ook dat van haar partner Marcel en hun dochters Naomi en Abby. Jacinta breekt een lans om in dat hele proces ook aandacht te geven voor de impact op het ouderschap en gaf een interview aan AD Magazine Mezza. Ook deed ze mee aan het fotoproject van Niet alleen ziek.

‘Voor die medische kant is er vanuit de reguliere zorg genoeg aandacht, maar er wordt vaak vergeten dat ik in de eerste plaats moeder ben. Hoe het thuis met mijn dochters en de opvoeding gaat, wordt nooit gevraagd.

Ik ben zelf op zoek gegaan naar hulp. Zo bracht het me veel om met andere zieke ouders te praten. Over hoe je omgaat met en ruimte geeft aan het verdriet en de vragen van je kinderen bijvoorbeeld. Of met het feit dat je steeds minder energie hebt. Ik kan niet meer overal bij zijn; soms ontbijt mijn gezin zonder mij of lig ik de hele dag uitgeteld op de bank. Dat zijn geen dingen waar je je kinderen mee wilt belasten.

Tegelijkertijd probeer ik ze juist nog zoveel mogelijk mee te geven. Mooie herinneringen, maar ook praktische vaardigheden. Naomi en Abby kunnen inmiddels koken, ik probeer ze wegwijs te maken op financieel gebied, en noem maar op. Misschien wil ik te veel in te korte tijd, maar dan hebben ze in elk geval de basis om een mooi leven te kunnen leiden.

Een bucketlist is niets voor mij. Ik wil vooral nog zo lang mogelijk het alledaagse meemaken; het ritme van ons gezin, de beslommeringen uit het leven van de kinderen.’